2011, മാർച്ച് 10, വ്യാഴാഴ്‌ച

വാക വേനലിനോട്

പതിവില്ലാതെ ഒരാര്‍ദ്ര ഭാവം!
നീയൊന്ന് പൊള്ളിച്ച് ചുവപ്പിക്കുമെന്ന്
കരുതിയാണ്,
പുല്‍കാന്‍ നീട്ടിയ കൈത്തലത്തില്‍,
ഞാനൊന്നുമമ്മവച്ചത്....

തണുത്തിരിക്കുന്നു പതിവില്ലാത്തവിധം,
നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു പഴയ വന്യത,
മോഹിക്കാന്‍,
വളരെനേര്‍ത്തൊരു വിയര്‍പ്പുമണം മാത്രം.......
അതിനപ്പുറം വേനല്‍.......
നീ വല്ലാതെ നരച്ചിരിക്കുന്നു........

ഒരു ചെന്പൂവിതള്‍ പോലുമില്ലാതെ,
ഞാനും നരച്ചിരിക്കുന്നു.....
നിന്റെ ചെങ്കനല്‍ത്തിളക്കം കാത്താണ്,
മഴയും മഞ്ഞുമേറ്റ് , ഞാനിരുന്നത്,
നീ ചൂടേറ്റിയൊന്നു തഴുകുക,
ഉഷ്ണം പഴുത്ത് ഞാനൊന്ന് പൊള്ളി വിറയ്ക്കട്ടെ,
വേവില്‍ പഴയ വേനല്‍ച്ചുവപ്പൊന്നു-
ള്ളിലോര്‍ത്ത് സ്വയം മറക്കട്ടെ......

വിയര്‍പ്പില്‍ കടും ചുവപ്പ് ചാലിച്ച്,
ചൂടേറ്റിയൊന്നാഞ്ഞുപുല്‍കി,
ഒരു പൂക്കാലം തരുക,
അതു നിന്റെ പ്രണയമാണെന്ന്,
അടയാളപ്പെടുത്തുക..........
എനിയ്ക്കൊന്ന് വിടരാന്‍ വെന്പലായി..............