ഇരുട്ടിലും വെളിച്ചത്തിലും
തീര്ത്ത കള്ളികളില്
ആരോ കരുവാക്കിക്കളിയ്ക്കുന്നു.......
മറുഭാഗത്തുണ്ട് വിജയി,
ആര്ത്തുചിരിച്ച് വിജയമുറപ്പിക്കുന്നു...
കള്ളക്കരുനീക്കങ്ങളാണ്,
ഉള്ളില് ഒളിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന
ഏതോ കിരാത ചിന്തയിലേയ്ക്കുള്ള
വഴിവെട്ടുകയാണ്
ഓരോ കരുക്കളും....
ഓരോ തോല്വിയിലും
കരുവിനാണു പഴി .....
ഗുരുത്വമില്ലെന്ന പഴി.......
കളികഴിഞ്ഞരങ്ങൊഴിയുന്പോള്
തനിച്ചാണ്, വെറുതേയീ
കറുത്ത കള്ളികളില് മാത്രം വിരലോടിച്ച്
നാളത്തെ മത്സരം വരെ കാത്തിരിക്കണം....
ജീവിതം! കരുവാക്കപ്പെടല്തന്നെ
കറുപ്പം വെളുപ്പം,
ഭാഗ്യവും നിര്ഭാഗ്യവുമായി,
കളി തുടരുന്പോള്,
നടുക്ക് ആരോ നീക്കിവച്ചൊരു
കരുവായി നിന്ന്.......
ഞാന് നീ പറഞ്ഞതോര്ക്കുകയാണ്.....
ജീവിതമെന്നാല് തനിയെ!
കളിക്കളത്തില്,
ബാക്കിയാവുന്നൊരൊറ്റക്കരുവോളം
തനിച്ച് ......
കൊള്ളാം, സിജി.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂപക്ഷേ ഓരോ കളിക്കാരനും സ്വയം ഒരു കരു കൂടിയല്ലേ?
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഅതും ശരിയാണ് വിനോദേട്ടാ...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനമ്മളെല്ലാം ഏതെങ്കിലും ഒരവസരത്തിലെങ്കിലും ഒറ്റപ്പെട്ടുപോവുന്നില്ലേ സിജീ.... എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും...!!!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ